Zondagmorgen werden we wakker met het zonnetje, het was nog wel frisjes maar droog! Om negen uur op de fiets richting Nederland. Sommige plaatsjes waren heel druk maar gelukkig wel  plek op het terras voor de koffie, helaas het verkeerde restaurantje want ze hadden niks geen koek, de koffie was wel heel lekker!!Na de koffie waren de klimmetjes heftig, dat bleef zo tot de camping in Vaals toe. Gelukkig kwamen we ook nog langs onze favoriete ijskraam  in Epen en konden we zo de laatste kilometers probleemloos volbrengen. Om drie uur zaten we in de auto op weg naar huis! Al met al een prima weekend en een goede oefening voor de vakantie.

De volgende morgen was opa weer vroeg op, die bracht Esmee  zodat ze nog even lekker bij oma kon kroelen!! Marloes had al voor koffie en broodjes gezorgd dus dat was luxe. Om negen uur werden we uitgezwaaid door onze “nieuwe” vrienden, we zijn eerst boodschappen gaan doen en daarna konden we onze tocht vervolgen met als einddoel Spa.

Het was meteen heftig klimmen om twaalf uur hadden we nog maar net 30 km afgelegd dus nog 60 te gaan. Na onze lunch was het geweldig fietsen alleen maar naar beneden!!! Het was de route van  twee jaar geleden andersom, naar de middellandse zee, hadden gefietst, toen was het dus klimmen, uren en uren en nu gingen we dus naar beneden, echt bijzonder om zo lang gemakkelijk te fietsen. Leuk om sommige punten te herkennen ( zelfs ik) Cherain, Cour , Jalhay.  Om vier uur nog heerlijk koffie gedronken en appeltaart  met ijs gegeten om de laatste negen kilometer te kunnen klimmen. Dat was ook echt klimmen in de regen. Om vijf uur waren we in Spa mooi op tijd om de camping te zoeken, nou dat werd echt zoeken!!! In het boekje stond het niet al te duidelijk, verschillende keren gevraagd maar steeds geen camping te vinden, uiteindelijk wezen twee Nederlandse wielrenners ons de weg maar inmiddels was het over half zeven en was de camping dicht. Gelukkig mochten we onze tent opzetten als we de andere dag kwamen betalen. Achteraf was het dezelfde camping als twee jaar geleden. Zo gezegd zo gedaan. Terwijl Piet in de regen de tent opzetten kon ik lekker gaan douchen en toen ik de bedden opmaakte kon Piet douchen.  Helemaal fris en fruitig frites gegeten en daarna lekker onder de wol.

Vrijdagmorgen was Piet om kwart voor zeven wakker, het regende maar dat is nu geen probleem meer, hij kon met gemak binnen zitten en koffiezetten. Om acht uur was het redelijk droog dus inpakken maar voor we vertrokken goot het dus de poncho’s aan. Jammer want de route was prachtig. Ons einddoel was La Roche daar stonden Marloes, Remco en Esmee en een heleboel vrienden op een camping, waar we om half vier aankwamen. Helaas was de camping vol maar vrienden van Marloes en Remco boden ons een logeer tent aan, waar we dankbaar  gebruik van maakten. Inmiddels was het weer ook weer opgeknapt en konden we ons tentje drogen en een lekker glaasje doen. Super leuk was het om Esmee te zien, wat is het toch een schatje!!! s avonds met z’n allen gebarbecued  dat was heel gezellig, daardoor lagen we veel te laat in bed.

Donderdagmorgen om goed half acht opgestaan. Het was wel weer even wennen om alles in te pakken maar we zaten toch om half negen op de fiets richting Aken om zo de Vennbahn te gaan fietsen, het kostte bijna een uur om de route op te pakken maar daarna was het echt fijn fietsen op een prachtig fietspad, heerlijk in de zon en niet al te veel wind. Onderweg gepicknickt , we hebben ons verbaasd over de vele elektrische  mountainbikes  af en toe een beetje frustrerend !! Pas om een uur of vier kwamen we een restaurantje tegen waar we koffie konden drinken, toen ging ook de lucht wat betrekken maar het bleef gelukkig droog. Na 101 km hadden we de camping in St. Vith gevonden, tentje opgezet, lekker gedoucht, natuurlijk een glaasje ricard !!! voor het eerst eten gekookt op ons nieuwe gasstel ook binnen dit keer want het regende inmiddels maar doordat onze tent nu groter is was dat helemaal geen probleem. We konden niet heel vroeg naar bed want we hadden een stroomkabeltje voor de Garmin geleend van de buurmannen en die waren uiteten dus we moesten wachten totdat die terug waren maar om half tien zijn we het kabeltje maar in het restaurant gaan brengen zodat wij naar bed konden.